پسوریازیس در گوش ها

احتمال بروز پسوریازیس در گوش کم است اما اگر کسی مبتلا به پسوریازیس در گوش هایش شد با چالش های شدید فیزیکی و روحی روبرو خواهد شد.
چون ضایعات پسوریازیس باعث ظاهر ناملایم و قرمزی چهره می شوند بیماران اغلب ناراحت و خجل هستند. از طرف دیگر پوست صورت نسبت به آرنج، زانو و سر حساس تر است و بنابراین برخی درمان ها ممکن است باعث آزار پوست شود.
در برخی افراد پسوریازیس با گذشت زمان بدتر می شود. این وقتی اتفاق می افتد که چیزهای محرک باعث عود بیماری گردد اما اغلب نمی دانیم چرا پسوریازیس در برخی بیماران بدتر می شود. گاه این بدتر شدن به صورت بروز پسوریازیس در مناطق جدید مثل گوش خودش را نشان می دهد. پسوریازیس در گوش به نظافت فرد، لمس یا سایر فاکتورها ربطی ندارد.
چنانچه ضایعات پوستی و موم داخل گوش جمع شود، کانال گوش بسته شده و باعث خارش، درد و از دست دادن شنوایی می گردد. تمیز نگه داشتن گوش از ضایعات باعث احساس بهتر در بیمار گشته و مانع از دست دادن شنوایی می گردد.

متاسفانه پسوریازیس درمان قطعی ندارد اما داروهای زیادی وجود دارد که به مدیریت علائم کمک می کنند. کسانی که در گوش خود ضایعات پسوریازیس دارند باید تحت مراقبت پزشکی دقیق باشند تا از محرک های پسوریازیس در امان بوده و از بروز مشکلاتی چون از دست دادن شنوایی محافظت شوند.
برخی داروهای پسوریازیس نباید داخل گوش استفاده شوند. احتمال آسیب دیدن پرده گوش در اثر تماس با برخی پمادهای موضعی وجود دارد. به همین دلیل تنها داروهایی که توسط متخصص روماتولوژی تجویز می شود مصرف کنید.
این داروها شامل موارد زیر می گردد:

چکاندن روغن زیتون گرم در گوش نیز روشی است که باعث مرطوب و نرم شدن موم گوش شده و آن را از گوش خارج می کند. در نتیجه موم گوش روی ضایعات پسوریازیس جمع نمی شود و گوش تمیز می ماند
چنانچه پسوریازیس گوش باعث اختلال در شنوایی شود یا بیمار نسبت به وجود موم و ضایعات پوستی در گوشش احساس ناراحتی کند، پزشک نیز می تواند آنها را خارج نماید.
هرگز خودتان سعی نکنید با فرو کردن وسیله ای در گوش ضایعات را خارج کنید. تنها کمی خطا ممکن است باعث مسدود شدن گوش، آسیب پرده گوش یا پوست گردد.

حتی در افراد مبتلا به پسوریازیس که در گوش هایشان پسوریازیس دیده نمی شود، امکان از دست دادن شنوایی وجود دارد.
مطالعه ای که در مجله American Journal of Clinical Dermatology نشان داد که احتمال کری ناگهانی در مبتلایان به پسوریازیس بالاست.
این نوع از دست دادن شنوایی به سرعت بروز می کند، معمولا در طول 3 روز یا کمتر، و بیشتر در افراد 50 سال به بالا شایع تر است.
ارتباط بین پسوریازیس و کری ناگهانی بدرستی شناخته نشه است اما احتمال می رود به خاطر سیستم ایمنی و آسیبی است که به بخشی از گوش داخلی وارد می شود. تقریبا 50 درصد از کسانی که کری ناگهانی را تجربه می کنند طی 2 تا 3 هقته، تمام شنوایی خود را دوباره بدست می آورند و 85 درصد نیز تنها بخشی از شنوایی خود را باز می یابند.
به مبتلایان به پسوریازیس یا ارتریت پسوریاتیک توصیه می شود معاینات منظم گوش را نزد پزشک داشته باشند تا در صورت وجود مشکل سریع تر تشخیص داده شده و درمان های به موقع انجام شود.